woensdag 29 juli 2009

Wat mag wel?

De voorlopige conclusie is dat alles dat fiscaal voordeel brengt ook daadwerkelijk zo moet worden geconstrueerd. Dit is alleen anders, als het fraude is, schijnhandelingen betreft, of uit misbruik bestaat. De eerste buiten beschouwing gelaten, moeten we dus vooral waken voor misbruik van recht. Ik laat de eerste twee even buiten beschouwing, omdat we ons daar toch niet mee bezig houden. Fraude is altijd goedkoper. Het heeft echter ook prominente nadelen, omdat het niet mag en dus strafbaar is... Niet iets voor adviseurs, dus. De grens ligt voor ons dus bij misbruik. Alles dat geen misbruik is, moet worden toegepast als het gunstiger is voor de klant. Laat dit even op u inwerken. Het betekent namelijk dat alles dat hieraan voldoet aan uw klanten moet worden voorgelegd. Veel kantoren hebben nu het beleid om alles te vermijden dat op constructies lijkt. Deze conclusie is helemaal anders. We moeten construeren! In het volgende bericht geef ik voorbeelden van wat niet kan. Daarna geef ik voorbeelden van wat wel kan. En wat zou moeten, dus....

donderdag 23 juli 2009

Misbruik van recht

In het vorige bericht gaf ik aan wanneer iets voor de BTW als misbruik wordt aangemerkt. Hof Den Haag heeft onlangs een vaststelling gedaan van dusdanig misbruik in een uitspraak van 26 juni jl. In deze zaak komt het Hof tot de conclusie dat er sprake is van misbruik van recht, omdat het Hof meent dat objectief kan worden vastgesteld dat het wezenlijke doel van betrokkenen lag in het beoogde belastingvoordeel. Dat was in deze zaak vast te stellen, omdat er veel documentatie was van de motieven van betrokkenen. Dat is natuurlijk niet altijd zo. In dit geval ging het om een gemeente en een schoolgebouw. Dan is er altijd veel documentatie, ook van de besluitvorming. De gekozen structuur was verder voornamelijk gericht op het behalen van fiscaal voordeel doorte manipuleren met de prijs van het gebouw in kwestie. Het ligt voor de hand dat een dergelijke manipulatie gericht is op belastingvoordeel. Een ander doel is in de feiten niet te vinden. De uitspraak geeft aan wanneer iets misbruik is langs de lijnen van de uitspraken van het Hof van Justitie. Het geeft wat mij betreft ook aandat van een dergelijk misbruik niet heel snel sprake is. Er zijn dus mogelijkheden genoeg om voordeel te behalen zonder misbruik!

vrijdag 17 juli 2009

Halifax

In mijn vorige bericht kondigde ik aan dat ik zou aangeven waar de grenzen liggen tussen gebruik en misbruik van de wet. Het Hof van Justitie heeft in diverse uitspraken die grenzen aangegeven. De belangrijkste is Halifax. Daarin is overwogen dat er sprake is van misbruik van recht als er voldaan is aan twee criteria: (1) dat de betrokken transacties ertoe leiden dat er in strijd met het doel van de BTW bepalingen een belastingvoordeel wordt toegekend, en (2) uit het geheel van objectieve factoren blijkt dat het wezenlijke doel van de betrokken transacties erin bestaat een belastingvoordeel te verkrijgen. Deze begrenzing blijft natuurlijk wel heel erg afhankelijk van de feiten, maar wordt wel toegepast door de Nederlandse rechters. Soms gaan die naar mijn mening verder dan nodig, omdat het Hof ook heeft aangegeven dat alle transacties moeten worden beschouwd als economische activiteiten, ook als ze uitsluitend zijn verricht om BTW voordeel te behalen. Het Hof zegt niet dat alles maar moet worden bestreden dat voordeel brengt en zo bedoeld is. In mijn berichten hierna zal ik wat concreter worden over de vraag wat nu wel kan (en dus moet...) en wat niet. Het eerstvolgende bericht gaat over een zeer recente uitspraak van Hof Den Haag waarin tot 'misbruik van recht' werd geconcludeerd.

donderdag 9 juli 2009

Constructies: Wat mag wel en wat mag niet?

In eerdere berichten heb ik al het een en ander opgemerkt over ‘BTW constructies’. Hierna wilde ik het hebben over wat wel en wat niet mogelijk is. Al eerder gaf ik mijn mening dat je als belastingplichtige de meest gunstige oplossing moet kiezen. De oplossing die het minste fiscale druk geeft, dus. De vraag die je dan zou kunnen stellen is waar de grenzen liggen. Wat mag nog wel en wat mag net niet. Die grenzen ga ik het nu over hebben. Daar is erg veel jurisprudentie over en daardoor lijkt het moeilijk. Ik denk dat het niet zo moeilijk hoeft te zijn. Een aantal dingen die niet kunnen, liggen erg voor de hand (al gaan ze vaak mis). Dat is fraude en schijnhandelingen. Fraude is alles wat bewust gedaan wordt op een manier die wettelijk is vastgelegd dat het niet mag. In de meeste gevallen is fraude onmiddellijk als zodanig herkenbaar. We houden ons er niet mee bezig. Schijnhandelingen zijn vastleggingen van het één, terwijl in werkelijkheid het ander zich voordoet. Minder makkelijk herkenbaar, maar ook daar houden we ons niet mee bezig. Het is soms ook voor eerzame burgers oppassen met de feiten. Wees er scherp op. Alleen feiten in de toekomst kunnen nog worden veranderd, die in het verleden absoluut niet. Een adviseur denkt na over alle varianten voor de toekomst, maar is tot niets bereid ten aanzien van het verleden. Feiten zijn feiten. Wat we dan overhouden is misbruik, of fraus legis. Voor de BTW geldt hier als richtsnoer wat het Hof van Justitie heeft gezegd in de uitspraak Halifax. In het volgende bericht zal ik aangeven wat daarin werd overwogen.