Boetes en 'misbruik van recht'

In een procedure die vorige week is gepubliceerd, komt de vraag aan de orde in hoeverre een boete terecht is in een situatie dat er een BTW besparende constructie is toegepast. Het ging om een situatie die werd aangemerkt als 'misbruik van recht'. Dit heb ik in eerdere stukjes op dit blog al eens aan de orde gesteld. In principe kan iets in de BTW als misbruik van recht gelden ingevolge uitspraken van het Europese Hof van Justitie, waarvan Halifax de bekendste is. Ik gaf al eerder aan dat ik meen dat daar de grens ligt van wat je kunt doen om BTW te besparen. Nu ging het om de vraag of er een boete dient te gelden als er sprake is van misbruik van recht. Gevoelsmatig zou je zeggen van wel. Er is immers sprake van misbruik en dat hoort niet. Naar mijn mening terecht, werd in de bedoelde procedure vastgesteld van niet. De rechter oordeelde dat je in de oprechte veronderstelling kunt verkeren dat je iets doet dat juist en acceptabel is, ook als blijkt dat dit niet zo is. Getoetst dient aldus te worden wat de bedoeling van partijen was, toen zij hun beslissingen maakten. En dat was in het onderhavige geval niet om te weinig belasting te voldoen, maar om een lager doch juist bedrag aan belasting te voldoen. Dit betekent dat in de meeste gevallen de grenzen van de mogelijkheden kunnen worden opgezocht, zonder het risico van een boete. De eventuele pijn betreft dan alleen de misgelopen constructiemogelijkheden die verder van de rand liggen...