Makelaar niet altijd meer belast?

Een makelaar bemiddelt in het algemeen bij transacties met panden. Het komt ook voor dat zo'n pand eigendom is van een vennootschap en dat de aandelen van de vennootschap worden verkocht. Dat kan een hele logische keuze zijn. Het is ook vaak bijzonder praktisch om een pand onder te brengen in een vennootschap. Als het pand wordt verkocht, dan kan er voor worden gekozen het pand over te dragen. Er kan dan worden gekozen de aandelen over te dragen van de vennootschap die de eigenaar is van het pand. Het is heel vergelijkbaar met de overdracht van een (andere) onderneming. Ook dan kan er worden gekozen voor activa-passiva, of de overdracht van de aandelen van de vennootschap die eigenaar is van het bedrijf. Onlangs betoogde een makelaar dat het bemiddelen bij de verkoop van aandelen een vrijgestelde prestatie betreft. Bij de Rechtbank en het Hof kreeg hij geen gelijk. De zaak ligt nu bij de Hoge Raad. De AG van de Hoge Raad is het eens met de makelaar. Bemidddelen bij de verkoop van aandelen is iets anders dan bemiddelen bij de verkoop van een pand. Een dergelijke bemiddeling is vrijgesteld. Het is de vraag wat de Hoge Raad doet. Dat wachten we nog even af. Anders maakt het voor de makelaar verschil wat de keuze is van de koper en verkoper.

Een nieuwe ronde bezwaren privé gebruik auto

De Hoge Raad heeft prejudiciële vragen gesteld aan het Hof van Justitie over de correctie privé gebruik auto in de BTW. Dat klinkt bekend en dachten we net achter de rug te hebben. Dat ging echter om het BUA. Er is ook een correctie die geldt voor IB ondernemers. Dat is niet het BUA, maar art. 15 Beschikking. Voor die correctie is er een procedure aangespannen waarin de vragen zijn gesteld. Dit betekent dat er een reële kans is dat deze correctie anders wordt. Anders kan in dit geval betekenen: gunstiger. Dat is het geval als iemand minder dan 50% privé rijdt in een auto. Dan gaan we uit van een auto met een 20% bijtelling. De alternatieve correctie is naar rato van het gebruik. Dit vraagt allemaal wel wat uitleg. Toevallig en in dit geval wel handig, is dat we in december een lezing geven over privé gebruik auto en BTW. Dat is een hele puzzel die we voor u hebben gemaakt. Bij die lezing komt dit onderwerp natuurlijk ook uitgebreid aan de orde.

Corrigeren enkel door crediteren

Zoals al eerder in dit weblog beschreven is het een uitzondering als de BTW kan worden gecorrigeerd enkel door crediteren. Er is sprake van een onjuiste factuur die moet worden gecorrigeerd. Er wordt een creditfactuur opgemaakt. De BTW op de creditfactuur wordt in de boekhouding verrekend met de verschuldigde BTW. De aangifte vermeldt het bedrag wat daar in totaal uitkomt. Ik beschrijf hier de gangbare manier van corrigeren in de praktijk. Alle boekhoudprogramma's werken zo. Het kan echter alleen op deze manier als art. 29, lid 1, letter b, van de Wet OB van toepassing is. Daar gaat het om een vergoeding die wordt terug betaald, omdat een vermindering is verleend of omdat goederen in ongebruikte staat zijn terug genomen. Alleen dan kan er op de beschreven wijze worden gecorrigeerd! Dus er moet een vermindering zijn verleend van de prijs, of er moeten goederen retour zijn genomen. Er zijn echter in de praktijk nog tientallen andere redenen waarom er wordt gecrediteerd. Bijvoorbeeld omdat de BTW in het geheel ten onrechte is berekend, of er een onjuist tarief is berekend of een rekenfout, etc. In al die gevallen kan er niet op de beschreven wijze worden gecorrigeerd! Niet zo erg bij kleine bedragen, maar wellicht wel problematisch bij grotere... In latere berichten op dit weblog zullen we andere situaties bespreken met meer voorbeelden. De materie wordt helemaal uitgelegd in onze volgende lezing in november. Dat is er echt eentje in de categorie 'die mag u niet missen'...

Crediteren

Eerder schreven we hier al over het begrip 'ongerechtvaardigde verrijking'. Dat is een begrip dat aan de orde zijn bij de vraag of creditering nodig is om ten onrechte berekende BTW terug te krijgen van de Belastingdienst. De vraag die telkens aan de orde is als een ondernemer crediteert, is of die BTW ook terug ontvangen kan worden van de Belastingdienst. In de praktijk wordt er vanuit gegaan dat dit verrekend kan worden via de aangifte. Dat kan echter slechts in uitzonderingsgevallen. In de meeste gevallen zijn er meer handelingen nodig en dient er een verzoek bij brief te worden gedaan. Als men zich niet aan de regels houdt, dan is dat iets dat bij een boekenonderzoek kan worden gecorrigeerd. Dat is meestal jaren na het moment dat gecrediteerd is. Dan is het voldoen aan de eisen veel lastiger geworden, of misschien wel onmogelijk. Iedere ondernemer dient de regels rondom crediteren te kennen. Dan kan er een afweging worden gemaakt hoe er in de praktijk van de boekhouding van die ondernemer mee om wordt gegaan. Bovendien moet worden voorkomen dat u aangesproken wordt op het feit dat de ondernemer de regels niet kende en zich er om die reden niet aan heeft gehouden...

Privé gebruik auto; bewijslast

Onlangs is uitgesproken door één van de Hoven dat er geen correctie privé gebruik aan de orde was voor het gebruik van een zakelijke auto. We hebben het dan over een correctie van de aftrek van BTW. De belanghebbende had gesteld dat de auto in het geheel niet privé werd gebruikt. De inspecteur had niet bewezen dat dit anders was. Bijzonder is dat de inspecteur niet bij zijn collega van de IB te rade is gegaan. Waarschijnlijk heeft dat te maken met de feiten van de zaak. In ieder geval bevestigt het Hof dat het aan de inspecteur is aannemelijk te maken wat het privégebruik van een auto is in zo'n geval. Dat kan de inspecteur niet en de correctie vervalt. Een vergelijkbare uitspraak is in het verleden gedaan door de Hoge Raad. In de praktijk wordt voor personeel veelal 12% van de IB correctie gecorrigeerd voor de BTW. Wij menen dat dit niet moet worden gedaan in die gevallen dat aannemelijk dat de auto minder wordt gebruikt dat het gebruik waarop de IB correctie is gebaseerd. Bij een correctie van 20%, zou het dan gaan om een privé gebruik van minder dan de helft van de totale kilometers. Iedereen die aannemelijk kan maken dat het privé gebruik minder is dan dat, zou niet de correctie van 12% moeten toepassen. Die is gebaseerd op een goedkeuring van de staatssecretaris waaraan vertrouwen kan worden ontleend. De correctie is dus niet verplicht. De lezing van Bennett in december gaat over privé gebruik auto in de BTW.

Bange vermoedens...

Vandaag zag ik het bericht voorbij komen dat het Ministerie van Financiën een herstelactie gaat doen. Die betreft teruggaveverzoeken van BTW in andere EU lidstaten. Het schijnt zo te zijn dat die niet zijn aangekomen en dat dit hersteld moet worden. Het wordt opgelost en het komt allemaal goed... Voordat de regeling werd ingevoerd per 1 januari jl. waren een aantal BTW adviseurs al bang dat dit soort dingen zou gebeuren. Er werden een reeks van aandachtspunten opgemerkt juist bij de praktische verwerking van de teruggaveverzoeken. Eén van die aandachtspunten was dat het niet verplicht is voor een lidstaat om het verzoek te registreren en de ontvangst te bevestigen. Dan kan het gebeuren dat er na het indienen van het verzoek nooit meer wat gebeurt en dat elke poging dat op te lossen strandt in de vaststelling dat je te laat bent. Dit keer wordt het opgelost. Dat kan het goede nieuws inhouden dat de bange vermoedens niet terecht waren. Het zou echter ook een bevestiging kunnen zijn van die vermoedens... Hopen maar op het eerste...

Levering of dienst?

De volgende lezing gaat over de stand van zaken bij de regeling voor de plaats van dienst. Dat gaat over de vraag in welke lidstaat van de EU over een dienst BTW verschuldigd is. Een belangrijk onderwerp in deze lezing is het feit dat verschillende lidstaten diensten soms verschillend kwalificeren. Wat u kunt verwachten en hoe er mee kan worden omgegaan komt dan aan de orde. Een andere vraag die hier wat op lijkt, is de vraag of een bepaalde prestatie een levering of een dienst is. Ook hier kan verschillend over worden gedacht, als het gaat om een prestatie over de grens. Een bekend voorbeeld is een reparatie. Als je de motor van een auto vervangt, lever je dan een nieuwe motor of repareer je de auto. Beide zijn goed denkbaar. Immers, de montage van een motor zou in de levering kunnen opgaan of de opdracht is geweest 'repareer mijn auto, wat daar ook voor nodig is'. Wat ook nog mogelijk is, is dat er sprake is van beide. Een motor wordt geleverd en de dienst van het monteren wordt verricht. Dit soort vragen moeten worden beantwoord aan de hand van de feiten. Er is vrij veel jurisprudentie over hoe je vervolgens vaststelt wat er aan de orde is. Als we die jurisprudentie zouden bezien, zouden we zien dat er veel ruimte is voor interpretatie. Al met al komt het best veel voor dat er kan worden getwist over de vraag of er een levering of een dienst aan de orde is, of beide. Als dan de dienst verschillend kan worden gekwalificeerd, staat het vast dat er twist zal volgen met deze of gene Belastingdienst. Het komt meer en meer voor dat ondernemingen in veel of zelfs alle lidstaten werken. Dan zou er wel eens een volkomen onoplosbare situatie kunnen ontstaan. Ik meen dat dit binnen de EU eenvoudig kan worden opgelost. Geef de bevoegde inspecteur van een ondernemer het recht dit soort kwalificaties te maken voor alle Europese collega's. Eén maal afstemmen met de eigen inspecteur volstaat dan om een werkbare situatie te creëren. Zonder een dergelijke oplossing wordt er geen vooruitgang geboekt met de integratie en zouden de laatste wijzigingen wel eens achteruitgang kunnen hebben gecreëerd...